दुर् + बर्ह् + सन् ധാതു രൂപ് - बर्हँ भाषार्थः - चुरादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्बिबर्हयिषिष्यते
दुर्बिबर्हयिषिष्येते
दुर्बिबर्हयिषिष्यन्ते
മധ്യമം
दुर्बिबर्हयिषिष्यसे
दुर्बिबर्हयिषिष्येथे
दुर्बिबर्हयिषिष्यध्वे
ഉത്തമം
दुर्बिबर्हयिषिष्ये
दुर्बिबर्हयिषिष्यावहे
दुर्बिबर्हयिषिष्यामहे