दुर् + ध्राघ् + णिच् ധാതു രൂപ് - ध्राघृँ सामर्थ्ये इत्यपि केचित् - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्ध्राघ्यते
दुर्ध्राघ्येते
दुर्ध्राघ्यन्ते
മധ്യമം
दुर्ध्राघ्यसे
दुर्ध्राघ्येथे
दुर्ध्राघ्यध्वे
ഉത്തമം
दुर्ध्राघ्ये
दुर्ध्राघ्यावहे
दुर्ध्राघ्यामहे