दुर् + गु + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - गुङ् शब्दे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्जुगावयिषिषीष्ट / दुर्जुगावयिषयिषीष्ट
दुर्जुगावयिषिषीयास्ताम् / दुर्जुगावयिषयिषीयास्ताम्
दुर्जुगावयिषिषीरन् / दुर्जुगावयिषयिषीरन्
മധ്യമം
दुर्जुगावयिषिषीष्ठाः / दुर्जुगावयिषयिषीष्ठाः
दुर्जुगावयिषिषीयास्थाम् / दुर्जुगावयिषयिषीयास्थाम्
दुर्जुगावयिषिषीध्वम् / दुर्जुगावयिषयिषीढ्वम् / दुर्जुगावयिषयिषीध्वम्
ഉത്തമം
दुर्जुगावयिषिषीय / दुर्जुगावयिषयिषीय
दुर्जुगावयिषिषीवहि / दुर्जुगावयिषयिषीवहि
दुर्जुगावयिषिषीमहि / दुर्जुगावयिषयिषीमहि