दुर् + गुह् ധാതു രൂപ് - गुहूँ संवरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्गूहिता / दुर्गोढा
दुर्गूहितारौ / दुर्गोढारौ
दुर्गूहितारः / दुर्गोढारः
മധ്യമം
दुर्गूहितासे / दुर्गोढासे
दुर्गूहितासाथे / दुर्गोढासाथे
दुर्गूहिताध्वे / दुर्गोढाध्वे
ഉത്തമം
दुर्गूहिताहे / दुर्गोढाहे
दुर्गूहितास्वहे / दुर्गोढास्वहे
दुर्गूहितास्महे / दुर्गोढास्महे