दुर् + गुह् ധാതു രൂപ് - गुहूँ संवरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्गूहतात् / दुर्गूहताद् / दुर्गूहतु
दुर्गूहताम्
दुर्गूहन्तु
മധ്യമം
दुर्गूहतात् / दुर्गूहताद् / दुर्गूह
दुर्गूहतम्
दुर्गूहत
ഉത്തമം
दुर्गूहानि
दुर्गूहाव
दुर्गूहाम