दुर् + गुह् ധാതു രൂപ് - गुहूँ संवरणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरगूहिष्यत् / दुरगूहिष्यद् / दुरघोक्ष्यत् / दुरघोक्ष्यद्
दुरगूहिष्यताम् / दुरघोक्ष्यताम्
दुरगूहिष्यन् / दुरघोक्ष्यन्
മധ്യമം
दुरगूहिष्यः / दुरघोक्ष्यः
दुरगूहिष्यतम् / दुरघोक्ष्यतम्
दुरगूहिष्यत / दुरघोक्ष्यत
ഉത്തമം
दुरगूहिष्यम् / दुरघोक्ष्यम्
दुरगूहिष्याव / दुरघोक्ष्याव
दुरगूहिष्याम / दुरघोक्ष्याम