चित् + यङ्लुक् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - चितीँ सञ्ज्ञाने - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലങ് ലകാര ആത്മനേ പദ


 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अचेचितिषयत / अचेचेतिषयत
अचेचितिषयेताम् / अचेचेतिषयेताम्
अचेचितिषयन्त / अचेचेतिषयन्त
മധ്യമം
अचेचितिषयथाः / अचेचेतिषयथाः
अचेचितिषयेथाम् / अचेचेतिषयेथाम्
अचेचितिषयध्वम् / अचेचेतिषयध्वम्
ഉത്തമം
अचेचितिषये / अचेचेतिषये
अचेचितिषयावहि / अचेचेतिषयावहि
अचेचितिषयामहि / अचेचेतिषयामहि