कङ्क् ധാതു രൂപ് - ककिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
कङ्किता
कङ्कितारौ
कङ्कितारः
മധ്യമം
कङ्कितासे
कङ्कितासाथे
कङ्किताध्वे
ഉത്തമം
कङ्किताहे
कङ्कितास्वहे
कङ्कितास्महे