उप + श्रा + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
श्रा पाके - अदादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपाशिश्रपयिषिषत् / उपाशिश्रपयिषिषद् / उपाशिश्रापयिषत् / उपाशिश्रापयिषद्
उपाशिश्रपयिषिषताम् / उपाशिश्रापयिषताम्
उपाशिश्रपयिषिषन् / उपाशिश्रापयिषन्
മധ്യമം
उपाशिश्रपयिषिषः / उपाशिश्रापयिषः
उपाशिश्रपयिषिषतम् / उपाशिश्रापयिषतम्
उपाशिश्रपयिषिषत / उपाशिश्रापयिषत
ഉത്തമം
उपाशिश्रपयिषिषम् / उपाशिश्रापयिषम्
उपाशिश्रपयिषिषाव / उपाशिश्रापयिषाव
उपाशिश्रपयिषिषाम / उपाशिश्रापयिषाम