उप + श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपचुश्च्युतिषिषीष्ट / उपचुश्च्योतिषिषीष्ट
उपचुश्च्युतिषिषीयास्ताम् / उपचुश्च्योतिषिषीयास्ताम्
उपचुश्च्युतिषिषीरन् / उपचुश्च्योतिषिषीरन्
മധ്യമം
उपचुश्च्युतिषिषीष्ठाः / उपचुश्च्योतिषिषीष्ठाः
उपचुश्च्युतिषिषीयास्थाम् / उपचुश्च्योतिषिषीयास्थाम्
उपचुश्च्युतिषिषीध्वम् / उपचुश्च्योतिषिषीध्वम्
ഉത്തമം
उपचुश्च्युतिषिषीय / उपचुश्च्योतिषिषीय
उपचुश्च्युतिषिषीवहि / उपचुश्च्योतिषिषीवहि
उपचुश्च्युतिषिषीमहि / उपचुश्च्योतिषिषीमहि