उप + प्रा ധാതു രൂപ് - प्रा पूरणे - अदादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपाप्रायि
उपाप्रायिषाताम् / उपाप्रासाताम्
उपाप्रायिषत / उपाप्रासत
മധ്യമം
उपाप्रायिष्ठाः / उपाप्रास्थाः
उपाप्रायिषाथाम् / उपाप्रासाथाम्
उपाप्रायिढ्वम् / उपाप्रायिध्वम् / उपाप्राध्वम्
ഉത്തമം
उपाप्रायिषि / उपाप्रासि
उपाप्रायिष्वहि / उपाप्रास्वहि
उपाप्रायिष्महि / उपाप्रास्महि