उप + दंश् + यङ्लुक् + णिच् + सन् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
दंशँ दशने - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपादन्दाशयिषिष्यत् / उपादन्दाशयिषिष्यद् / उपादंदाशयिषिष्यत् / उपादंदाशयिषिष्यद्
उपादन्दाशयिषिष्यताम् / उपादंदाशयिषिष्यताम्
उपादन्दाशयिषिष्यन् / उपादंदाशयिषिष्यन्
മധ്യമം
उपादन्दाशयिषिष्यः / उपादंदाशयिषिष्यः
उपादन्दाशयिषिष्यतम् / उपादंदाशयिषिष्यतम्
उपादन्दाशयिषिष्यत / उपादंदाशयिषिष्यत
ഉത്തമം
उपादन्दाशयिषिष्यम् / उपादंदाशयिषिष्यम्
उपादन्दाशयिषिष्याव / उपादंदाशयिषिष्याव
उपादन्दाशयिषिष्याम / उपादंदाशयिषिष्याम