अव + स्रेक् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्रेकृँ गतौ - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवस्रेकयाञ्चक्रे / अवस्रेकयांचक्रे / अवस्रेकयाम्बभूव / अवस्रेकयांबभूव / अवस्रेकयामास
अवस्रेकयाञ्चक्राते / अवस्रेकयांचक्राते / अवस्रेकयाम्बभूवतुः / अवस्रेकयांबभूवतुः / अवस्रेकयामासतुः
अवस्रेकयाञ्चक्रिरे / अवस्रेकयांचक्रिरे / अवस्रेकयाम्बभूवुः / अवस्रेकयांबभूवुः / अवस्रेकयामासुः
മധ്യമം
अवस्रेकयाञ्चकृषे / अवस्रेकयांचकृषे / अवस्रेकयाम्बभूविथ / अवस्रेकयांबभूविथ / अवस्रेकयामासिथ
अवस्रेकयाञ्चक्राथे / अवस्रेकयांचक्राथे / अवस्रेकयाम्बभूवथुः / अवस्रेकयांबभूवथुः / अवस्रेकयामासथुः
अवस्रेकयाञ्चकृढ्वे / अवस्रेकयांचकृढ्वे / अवस्रेकयाम्बभूव / अवस्रेकयांबभूव / अवस्रेकयामास
ഉത്തമം
अवस्रेकयाञ्चक्रे / अवस्रेकयांचक्रे / अवस्रेकयाम्बभूव / अवस्रेकयांबभूव / अवस्रेकयामास
अवस्रेकयाञ्चकृवहे / अवस्रेकयांचकृवहे / अवस्रेकयाम्बभूविव / अवस्रेकयांबभूविव / अवस्रेकयामासिव
अवस्रेकयाञ्चकृमहे / अवस्रेकयांचकृमहे / अवस्रेकयाम्बभूविम / अवस्रेकयांबभूविम / अवस्रेकयामासिम