अव + स्तुच् + यङ्लुक् + णिच् ധാതു രൂപ് - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवतोष्टोच्येत
अवतोष्टोच्येयाताम्
अवतोष्टोच्येरन्
മധ്യമം
अवतोष्टोच्येथाः
अवतोष्टोच्येयाथाम्
अवतोष्टोच्येध्वम्
ഉത്തമം
अवतोष्टोच्येय
अवतोष्टोच्येवहि
अवतोष्टोच्येमहि