अव + क्ष्विद् + यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - ञिक्ष्विदाँ स्नेहनमोचनयोः गात्रप्रस्रवणे - दिवादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्यत / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्यत
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्येताम् / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्येताम्
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्यन्त / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्यथाः / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्यथाः
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्येथाम् / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्येथाम्
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्यध्वम् / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्ये / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्ये
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्यावहि / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्यावहि
अवाचेक्ष्वेदयिषिष्यामहि / अवाचेक्ष्वेदयिषयिष्यामहि