अभि + स्पश् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्यत् / अभ्यपिस्पाशयिषयिष्यद्
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्यताम्
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्यन्
മധ്യമം
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्यः
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्यतम्
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्यत
ഉത്തമം
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्यम्
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्याव
अभ्यपिस्पाशयिषयिष्याम