अभि + श्लाख् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - श्लाखृँ व्याप्तौ - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यशिश्लाखयिषि
अभ्यशिश्लाखयिषिषाताम् / अभ्यशिश्लाखयिषयिषाताम्
अभ्यशिश्लाखयिषिषत / अभ्यशिश्लाखयिषयिषत
മധ്യമം
अभ्यशिश्लाखयिषिष्ठाः / अभ्यशिश्लाखयिषयिष्ठाः
अभ्यशिश्लाखयिषिषाथाम् / अभ्यशिश्लाखयिषयिषाथाम्
अभ्यशिश्लाखयिषिढ्वम् / अभ्यशिश्लाखयिषयिढ्वम् / अभ्यशिश्लाखयिषयिध्वम्
ഉത്തമം
अभ्यशिश्लाखयिषिषि / अभ्यशिश्लाखयिषयिषि
अभ्यशिश्लाखयिषिष्वहि / अभ्यशिश्लाखयिषयिष्वहि
अभ्यशिश्लाखयिषिष्महि / अभ्यशिश्लाखयिषयिष्महि