अभि + तृह् + णिच् ധാതു രൂപ് - तृहूँ हिंसार्थः - तुदादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ


 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यतर्हयिष्यत् / अभ्यतर्हयिष्यद्
अभ्यतर्हयिष्यताम्
अभ्यतर्हयिष्यन्
മധ്യമം
अभ्यतर्हयिष्यः
अभ्यतर्हयिष्यतम्
अभ्यतर्हयिष्यत
ഉത്തമം
अभ्यतर्हयिष्यम्
अभ्यतर्हयिष्याव
अभ्यतर्हयिष्याम