अभि + अनु + शास् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ

शासुँ अनुशिष्टौ - अदादिः

 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यनुशासयेत
अभ्यनुशासयेयाताम्
अभ्यनुशासयेरन्
മധ്യമം
अभ्यनुशासयेथाः
अभ्यनुशासयेयाथाम्
अभ्यनुशासयेध्वम्
ഉത്തമം
अभ्यनुशासयेय
अभ्यनुशासयेवहि
अभ्यनुशासयेमहि