अप + स्पश् ധാതു രൂപ് - स्पशँ ग्रहणसंश्लेषणयोः - चुरादिः - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अपस्पाशिषीष्ट / अपस्पाशयिषीष्ट
अपस्पाशिषीयास्ताम् / अपस्पाशयिषीयास्ताम्
अपस्पाशिषीरन् / अपस्पाशयिषीरन्
മധ്യമം
अपस्पाशिषीष्ठाः / अपस्पाशयिषीष्ठाः
अपस्पाशिषीयास्थाम् / अपस्पाशयिषीयास्थाम्
अपस्पाशिषीध्वम् / अपस्पाशयिषीढ्वम् / अपस्पाशयिषीध्वम्
ഉത്തമം
अपस्पाशिषीय / अपस्पाशयिषीय
अपस्पाशिषीवहि / अपस्पाशयिषीवहि
अपस्पाशिषीमहि / अपस्पाशयिषीमहि