अप + शिङ्ख् + यङ्लुक् ധാതു രൂപ് - शिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अपाशेशिङ्खिष्यत् / अपाशेशिङ्खिष्यद्
अपाशेशिङ्खिष्यताम्
अपाशेशिङ्खिष्यन्
മധ്യമം
अपाशेशिङ्खिष्यः
अपाशेशिङ्खिष्यतम्
अपाशेशिङ्खिष्यत
ഉത്തമം
अपाशेशिङ्खिष्यम्
अपाशेशिङ्खिष्याव
अपाशेशिङ्खिष्याम