अप + धृष् ധാതു രൂപ് - धृषँ प्रसहने - चुरादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अपाधर्षयिष्यत / अपाधर्षिष्यत
अपाधर्षयिष्येताम् / अपाधर्षिष्येताम्
अपाधर्षयिष्यन्त / अपाधर्षिष्यन्त
മധ്യമം
अपाधर्षयिष्यथाः / अपाधर्षिष्यथाः
अपाधर्षयिष्येथाम् / अपाधर्षिष्येथाम्
अपाधर्षयिष्यध्वम् / अपाधर्षिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अपाधर्षयिष्ये / अपाधर्षिष्ये
अपाधर्षयिष्यावहि / अपाधर्षिष्यावहि
अपाधर्षयिष्यामहि / अपाधर्षिष्यामहि