अप + ङु + यङ्लुक् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - ङुङ् शब्दे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अपाञोङविषयिष्यत् / अपाञोङविषयिष्यद्
अपाञोङविषयिष्यताम्
अपाञोङविषयिष्यन्
മധ്യമം
अपाञोङविषयिष्यः
अपाञोङविषयिष्यतम्
अपाञोङविषयिष्यत
ഉത്തമം
अपाञोङविषयिष्यम्
अपाञोङविषयिष्याव
अपाञोङविषयिष्याम