अपि + मंह् ധാതു രൂപ് - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര ആത്മനേ പദ

ശൈലി

ഏകവചനം

ദ്വിവചനം

ബഹുവചനം

പ്രഥമം പുരുഷൻ

മധ്യമം പുരുഷൻ

ഉത്തമം പുരുഷൻ

ഏക.

ദ്വി.

ബഹു.

പ്രഥമം

अपिमंहयाञ्चक्रे / अपिमंहयांचक्रे / अपिमंहयाम्बभूव / अपिमंहयांबभूव / अपिमंहयामास / अपिममंहे

अपिमंहयाञ्चक्राते / अपिमंहयांचक्राते / अपिमंहयाम्बभूवतुः / अपिमंहयांबभूवतुः / अपिमंहयामासतुः / अपिममंहाते

अपिमंहयाञ्चक्रिरे / अपिमंहयांचक्रिरे / अपिमंहयाम्बभूवुः / अपिमंहयांबभूवुः / अपिमंहयामासुः / अपिममंहिरे

മധ്യമം

अपिमंहयाञ्चकृषे / अपिमंहयांचकृषे / अपिमंहयाम्बभूविथ / अपिमंहयांबभूविथ / अपिमंहयामासिथ / अपिममंहिषे

अपिमंहयाञ्चक्राथे / अपिमंहयांचक्राथे / अपिमंहयाम्बभूवथुः / अपिमंहयांबभूवथुः / अपिमंहयामासथुः / अपिममंहाथे

अपिमंहयाञ्चकृढ्वे / अपिमंहयांचकृढ्वे / अपिमंहयाम्बभूव / अपिमंहयांबभूव / अपिमंहयामास / अपिममंहिढ्वे / अपिममंहिध्वे

ഉത്തമം

अपिमंहयाञ्चकृवहे / अपिमंहयांचकृवहे / अपिमंहयाम्बभूविव / अपिमंहयांबभूविव / अपिमंहयामासिव / अपिममंहिवहे

अपिमंहयाञ्चकृमहे / अपिमंहयांचकृमहे / अपिमंहयाम्बभूविम / अपिमंहयांबभूविम / अपिमंहयामासिम / अपिममंहिमहे