अनु + स्पश् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अन्वपिस्पशिषिष्यत / अन्वपिस्पशिषयिष्यत
अन्वपिस्पशिषिष्येताम् / अन्वपिस्पशिषयिष्येताम्
अन्वपिस्पशिषिष्यन्त / अन्वपिस्पशिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अन्वपिस्पशिषिष्यथाः / अन्वपिस्पशिषयिष्यथाः
अन्वपिस्पशिषिष्येथाम् / अन्वपिस्पशिषयिष्येथाम्
अन्वपिस्पशिषिष्यध्वम् / अन्वपिस्पशिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अन्वपिस्पशिषिष्ये / अन्वपिस्पशिषयिष्ये
अन्वपिस्पशिषिष्यावहि / अन्वपिस्पशिषयिष्यावहि
अन्वपिस्पशिषिष्यामहि / अन्वपिस्पशिषयिष्यामहि