अनु + स्पश् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ലട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലിട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലുട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലൃട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലോട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
വിധിലിങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ആശീർലിങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലുങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലൃങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयते
अनुपिस्पशिषयेते
अनुपिस्पशिषयन्ते
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयसे
अनुपिस्पशिषयेथे
अनुपिस्पशिषयध्वे
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषये
अनुपिस्पशिषयावहे
अनुपिस्पशिषयामहे
ലിട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयाञ्चक्रे / अनुपिस्पशिषयांचक्रे / अनुपिस्पशिषयाम्बभूव / अनुपिस्पशिषयांबभूव / अनुपिस्पशिषयामास
अनुपिस्पशिषयाञ्चक्राते / अनुपिस्पशिषयांचक्राते / अनुपिस्पशिषयाम्बभूवतुः / अनुपिस्पशिषयांबभूवतुः / अनुपिस्पशिषयामासतुः
अनुपिस्पशिषयाञ्चक्रिरे / अनुपिस्पशिषयांचक्रिरे / अनुपिस्पशिषयाम्बभूवुः / अनुपिस्पशिषयांबभूवुः / अनुपिस्पशिषयामासुः
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयाञ्चकृषे / अनुपिस्पशिषयांचकृषे / अनुपिस्पशिषयाम्बभूविथ / अनुपिस्पशिषयांबभूविथ / अनुपिस्पशिषयामासिथ
अनुपिस्पशिषयाञ्चक्राथे / अनुपिस्पशिषयांचक्राथे / अनुपिस्पशिषयाम्बभूवथुः / अनुपिस्पशिषयांबभूवथुः / अनुपिस्पशिषयामासथुः
अनुपिस्पशिषयाञ्चकृढ्वे / अनुपिस्पशिषयांचकृढ्वे / अनुपिस्पशिषयाम्बभूव / अनुपिस्पशिषयांबभूव / अनुपिस्पशिषयामास
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषयाञ्चक्रे / अनुपिस्पशिषयांचक्रे / अनुपिस्पशिषयाम्बभूव / अनुपिस्पशिषयांबभूव / अनुपिस्पशिषयामास
अनुपिस्पशिषयाञ्चकृवहे / अनुपिस्पशिषयांचकृवहे / अनुपिस्पशिषयाम्बभूविव / अनुपिस्पशिषयांबभूविव / अनुपिस्पशिषयामासिव
अनुपिस्पशिषयाञ्चकृमहे / अनुपिस्पशिषयांचकृमहे / अनुपिस्पशिषयाम्बभूविम / अनुपिस्पशिषयांबभूविम / अनुपिस्पशिषयामासिम
ലുട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयिता
अनुपिस्पशिषयितारौ
अनुपिस्पशिषयितारः
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयितासे
अनुपिस्पशिषयितासाथे
अनुपिस्पशिषयिताध्वे
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषयिताहे
अनुपिस्पशिषयितास्वहे
अनुपिस्पशिषयितास्महे
ലൃട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयिष्यते
अनुपिस्पशिषयिष्येते
अनुपिस्पशिषयिष्यन्ते
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयिष्यसे
अनुपिस्पशिषयिष्येथे
अनुपिस्पशिषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषयिष्ये
अनुपिस्पशिषयिष्यावहे
अनुपिस्पशिषयिष्यामहे
ലോട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयताम्
अनुपिस्पशिषयेताम्
अनुपिस्पशिषयन्ताम्
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयस्व
अनुपिस्पशिषयेथाम्
अनुपिस्पशिषयध्वम्
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषयै
अनुपिस्पशिषयावहै
अनुपिस्पशिषयामहै
ലങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अन्वपिस्पशिषयत
अन्वपिस्पशिषयेताम्
अन्वपिस्पशिषयन्त
മധ്യമം
अन्वपिस्पशिषयथाः
अन्वपिस्पशिषयेथाम्
अन्वपिस्पशिषयध्वम्
ഉത്തമം
अन्वपिस्पशिषये
अन्वपिस्पशिषयावहि
अन्वपिस्पशिषयामहि
വിധിലിങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयेत
अनुपिस्पशिषयेयाताम्
अनुपिस्पशिषयेरन्
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयेथाः
अनुपिस्पशिषयेयाथाम्
अनुपिस्पशिषयेध्वम्
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषयेय
अनुपिस्पशिषयेवहि
अनुपिस्पशिषयेमहि
ആശീർലിങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयिषीष्ट
अनुपिस्पशिषयिषीयास्ताम्
अनुपिस्पशिषयिषीरन्
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयिषीष्ठाः
अनुपिस्पशिषयिषीयास्थाम्
अनुपिस्पशिषयिषीढ्वम् / अनुपिस्पशिषयिषीध्वम्
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषयिषीय
अनुपिस्पशिषयिषीवहि
अनुपिस्पशिषयिषीमहि
ലുങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अन्वपिस्पशिषत
अन्वपिस्पशिषेताम्
अन्वपिस्पशिषन्त
മധ്യമം
अन्वपिस्पशिषथाः
अन्वपिस्पशिषेथाम्
अन्वपिस्पशिषध्वम्
ഉത്തമം
अन्वपिस्पशिषे
अन्वपिस्पशिषावहि
अन्वपिस्पशिषामहि
ലൃങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अन्वपिस्पशिषयिष्यत
अन्वपिस्पशिषयिष्येताम्
अन्वपिस्पशिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अन्वपिस्पशिषयिष्यथाः
अन्वपिस्पशिषयिष्येथाम्
अन्वपिस्पशिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अन्वपिस्पशिषयिष्ये
अन्वपिस्पशिषयिष्यावहि
अन्वपिस्पशिषयिष्यामहि