अनु + स्पश् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुस्पाशयिषीष्ट
अनुस्पाशयिषीयास्ताम्
अनुस्पाशयिषीरन्
മധ്യമം
अनुस्पाशयिषीष्ठाः
अनुस्पाशयिषीयास्थाम्
अनुस्पाशयिषीढ्वम् / अनुस्पाशयिषीध्वम्
ഉത്തമം
अनुस्पाशयिषीय
अनुस्पाशयिषीवहि
अनुस्पाशयिषीमहि