अनु + स्थूल ധാതു രൂപ് - स्थूल परिबृंहणे - चुरादिः - കർമണി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुस्थूल्येत
अनुस्थूल्येयाताम्
अनुस्थूल्येरन्
മധ്യമം
अनुस्थूल्येथाः
अनुस्थूल्येयाथाम्
अनुस्थूल्येध्वम्
ഉത്തമം
अनुस्थूल्येय
अनुस्थूल्येवहि
अनुस्थूल्येमहि