अनु + स्तुच् ധാതു രൂപ് - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुतुष्टुचे
अनुतुष्टुचाते
अनुतुष्टुचिरे
മധ്യമം
अनुतुष्टुचिषे
अनुतुष्टुचाथे
अनुतुष्टुचिध्वे
ഉത്തമം
अनुतुष्टुचे
अनुतुष्टुचिवहे
अनुतुष्टुचिमहे