अनु + स्कन्द् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्कन्दिँर् गतिशोषणयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुस्कन्दयिषीष्ट
अनुस्कन्दयिषीयास्ताम्
अनुस्कन्दयिषीरन्
മധ്യമം
अनुस्कन्दयिषीष्ठाः
अनुस्कन्दयिषीयास्थाम्
अनुस्कन्दयिषीढ्वम् / अनुस्कन्दयिषीध्वम्
ഉത്തമം
अनुस्कन्दयिषीय
अनुस्कन्दयिषीवहि
अनुस्कन्दयिषीमहि