अनु + सु + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - षु प्रसवसैश्वर्ययोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुसुषावयिषिष्यते / अनुसुषावयिषयिष्यते
अनुसुषावयिषिष्येते / अनुसुषावयिषयिष्येते
अनुसुषावयिषिष्यन्ते / अनुसुषावयिषयिष्यन्ते
മധ്യമം
अनुसुषावयिषिष्यसे / अनुसुषावयिषयिष्यसे
अनुसुषावयिषिष्येथे / अनुसुषावयिषयिष्येथे
अनुसुषावयिषिष्यध्वे / अनुसुषावयिषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुसुषावयिषिष्ये / अनुसुषावयिषयिष्ये
अनुसुषावयिषिष्यावहे / अनुसुषावयिषयिष्यावहे
अनुसुषावयिषिष्यामहे / अनुसुषावयिषयिष्यामहे