अनु + शिङ्ख् + यङ्लुक् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - शिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अन्वशेशिङ्खिषिष्यत / अन्वशेशिङ्खिषयिष्यत
अन्वशेशिङ्खिषिष्येताम् / अन्वशेशिङ्खिषयिष्येताम्
अन्वशेशिङ्खिषिष्यन्त / अन्वशेशिङ्खिषयिष्यन्त
മധ്യമം
अन्वशेशिङ्खिषिष्यथाः / अन्वशेशिङ्खिषयिष्यथाः
अन्वशेशिङ्खिषिष्येथाम् / अन्वशेशिङ्खिषयिष्येथाम्
अन्वशेशिङ्खिषिष्यध्वम् / अन्वशेशिङ्खिषयिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अन्वशेशिङ्खिषिष्ये / अन्वशेशिङ्खिषयिष्ये
अन्वशेशिङ्खिषिष्यावहि / अन्वशेशिङ्खिषयिष्यावहि
अन्वशेशिङ्खिषिष्यामहि / अन्वशेशिङ्खिषयिष्यामहि