अनु + प्र + पा ധാതു രൂപ് - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
पा पाने - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुप्रापायिष्यत / अनुप्रापास्यत
अनुप्रापायिष्येताम् / अनुप्रापास्येताम्
अनुप्रापायिष्यन्त / अनुप्रापास्यन्त
മധ്യമം
अनुप्रापायिष्यथाः / अनुप्रापास्यथाः
अनुप्रापायिष्येथाम् / अनुप्रापास्येथाम्
अनुप्रापायिष्यध्वम् / अनुप्रापास्यध्वम्
ഉത്തമം
अनुप्रापायिष्ये / अनुप्रापास्ये
अनुप्रापायिष्यावहि / अनुप्रापास्यावहि
अनुप्रापायिष्यामहि / अनुप्रापास्यामहि