अनु + तिक् + यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - तिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुतेतेकयिषिषीष्ट / अनुतेतेकयिषयिषीष्ट
अनुतेतेकयिषिषीयास्ताम् / अनुतेतेकयिषयिषीयास्ताम्
अनुतेतेकयिषिषीरन् / अनुतेतेकयिषयिषीरन्
മധ്യമം
अनुतेतेकयिषिषीष्ठाः / अनुतेतेकयिषयिषीष्ठाः
अनुतेतेकयिषिषीयास्थाम् / अनुतेतेकयिषयिषीयास्थाम्
अनुतेतेकयिषिषीध्वम् / अनुतेतेकयिषयिषीढ्वम् / अनुतेतेकयिषयिषीध्वम्
ഉത്തമം
अनुतेतेकयिषिषीय / अनुतेतेकयिषयिषीय
अनुतेतेकयिषिषीवहि / अनुतेतेकयिषयिषीवहि
अनुतेतेकयिषिषीमहि / अनुतेतेकयिषयिषीमहि