अनु + गुह् ധാതു രൂപ് - गुहूँ संवरणे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अन्वगूहिष्यत / अन्वघोक्ष्यत
अन्वगूहिष्येताम् / अन्वघोक्ष्येताम्
अन्वगूहिष्यन्त / अन्वघोक्ष्यन्त
മധ്യമം
अन्वगूहिष्यथाः / अन्वघोक्ष्यथाः
अन्वगूहिष्येथाम् / अन्वघोक्ष्येथाम्
अन्वगूहिष्यध्वम् / अन्वघोक्ष्यध्वम्
ഉത്തമം
अन्वगूहिष्ये / अन्वघोक्ष्ये
अन्वगूहिष्यावहि / अन्वघोक्ष्यावहि
अन्वगूहिष्यामहि / अन्वघोक्ष्यामहि