शप् - शपँ आक्रोशे भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ താരതമ്യം
പ്രഥമം പുരുഷൻ ഏകവചനം
शप्ता
स्रप्ता / सर्प्ता
പ്രഥമം പുരുഷൻ ദ്വിവചനം
शप्तारौ
स्रप्तारौ / सर्प्तारौ
പ്രഥമം പുരുഷൻ ബഹുവചനം
शप्तारः
स्रप्तारः / सर्प्तारः
മധ്യമം പുരുഷൻ ഏകവചനം
शप्तासि
स्रप्तासि / सर्प्तासि
മധ്യമം പുരുഷൻ ദ്വിവചനം
शप्तास्थः
स्रप्तास्थः / सर्प्तास्थः
മധ്യമം പുരുഷൻ ബഹുവചനം
शप्तास्थ
स्रप्तास्थ / सर्प्तास्थ
ഉത്തമം പുരുഷൻ ഏകവചനം
शप्तास्मि
स्रप्तास्मि / सर्प्तास्मि
ഉത്തമം പുരുഷൻ ദ്വിവചനം
शप्तास्वः
स्रप्तास्वः / सर्प्तास्वः
ഉത്തമം പുരുഷൻ ബഹുവചനം
शप्तास्मः
स्रप्तास्मः / सर्प्तास्मः
പ്രഥമം പുരുഷൻ ഏകവചനം
शप्ता
स्रप्ता / सर्प्ता
പ്രഥമം പുരുഷൻ ദ്വിവചനം
शप्तारौ
स्रप्तारौ / सर्प्तारौ
പ്രഥമം പുരുഷൻ ബഹുവചനം
शप्तारः
स्रप्तारः / सर्प्तारः
മധ്യമം പുരുഷൻ ഏകവചനം
शप्तासि
स्रप्तासि / सर्प्तासि
മധ്യമം പുരുഷൻ ദ്വിവചനം
शप्तास्थः
स्रप्तास्थः / सर्प्तास्थः
മധ്യമം പുരുഷൻ ബഹുവചനം
शप्तास्थ
स्रप्तास्थ / सर्प्तास्थ
ഉത്തമം പുരുഷൻ ഏകവചനം
शप्तास्मि
स्रप्तास्मि / सर्प्तास्मि
ഉത്തമം പുരുഷൻ ദ്വിവചനം
शप्तास्वः
स्रप्तास्वः / सर्प्तास्वः
ഉത്തമം പുരുഷൻ ബഹുവചനം
शप्तास्मः
स्रप्तास्मः / सर्प्तास्मः