प्र + शीक् ধাতু ৰূপ - शीकँ भाषार्थः च - चुरादिः - কৰ্তৰি প্ৰয়োগ লঙ্ লকাৰ আত্মনে পদ
একবচন
দ্ৱিৱচন
বহুবচন
প্ৰথম পুৰুষ
মধ্যম পুৰুষ
উত্তম পুৰুষ
এক.
দ্ৱি
বহু.
প্ৰথম
प्राशीकयत / प्राशीकत
प्राशीकयेताम् / प्राशीकेताम्
प्राशीकयन्त / प्राशीकन्त
মধ্যম
प्राशीकयथाः / प्राशीकथाः
प्राशीकयेथाम् / प्राशीकेथाम्
प्राशीकयध्वम् / प्राशीकध्वम्
উত্তম
प्राशीकये / प्राशीके
प्राशीकयावहि / प्राशीकावहि
प्राशीकयामहि / प्राशीकामहि