কৃদন্ত - दुस् + सृभ् + क्यप् - षृभुँ हिंसार्थः - भ्वादिः - सेट्


 
প্ৰাতিপদিক
প্ৰথমা একবচন
दुःसृभ्य (पुं)
दुःसृभ्यः
दुस्सृभ्य (पुं)
दुस्सृभ्यः
दुःसृभ्या (स्त्री)
दुःसृभ्या
दुस्सृभ्या (स्त्री)
दुस्सृभ्या
दुःसृभ्य (नपुं)
दुःसृभ्यम्
दुस्सृभ्य (नपुं)
दुस्सृभ्यम्