কৃদন্ত - दुस् + स्यन्द् + शानच् - स्यन्दूँ प्रस्रवणे - भ्वादिः - वेट्


 
প্ৰাতিপদিক
প্ৰথমা একবচন
दुःस्यन्दमान (पुं)
दुःस्यन्दमानः
दुस्स्यन्दमान (पुं)
दुस्स्यन्दमानः
दुःस्यन्दमाना (स्त्री)
दुःस्यन्दमाना
दुस्स्यन्दमाना (स्त्री)
दुस्स्यन्दमाना
दुःस्यन्दमान (नपुं)
दुःस्यन्दमानम्
दुस्स्यन्दमान (नपुं)
दुस्स्यन्दमानम्