स्ना ധാതു രൂപ് - ष्णा शौचे मित् अनुपसर्गाद्वा १९४६ - अदादिः - കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ


 
 

ലട് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ലിട് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ലുട് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ലൃട് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ലോട് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ലങ് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

വിധിലിങ് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ആശീർലിങ് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ലുങ് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ലൃങ് ലകാര

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

ലട് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्नायते
स्नायेते
स्नायन्ते
മധ്യമം
स्नायसे
स्नायेथे
स्नायध्वे
ഉത്തമം
स्नाये
स्नायावहे
स्नायामहे
 

ലിട് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सस्ने
सस्नाते
सस्निरे
മധ്യമം
सस्निषे
सस्नाथे
सस्निध्वे
ഉത്തമം
सस्ने
सस्निवहे
सस्निमहे
 

ലുട് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्नायिता / स्नाता
स्नायितारौ / स्नातारौ
स्नायितारः / स्नातारः
മധ്യമം
स्नायितासे / स्नातासे
स्नायितासाथे / स्नातासाथे
स्नायिताध्वे / स्नाताध्वे
ഉത്തമം
स्नायिताहे / स्नाताहे
स्नायितास्वहे / स्नातास्वहे
स्नायितास्महे / स्नातास्महे
 

ലൃട് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्नायिष्यते / स्नास्यते
स्नायिष्येते / स्नास्येते
स्नायिष्यन्ते / स्नास्यन्ते
മധ്യമം
स्नायिष्यसे / स्नास्यसे
स्नायिष्येथे / स्नास्येथे
स्नायिष्यध्वे / स्नास्यध्वे
ഉത്തമം
स्नायिष्ये / स्नास्ये
स्नायिष्यावहे / स्नास्यावहे
स्नायिष्यामहे / स्नास्यामहे
 

ലോട് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्नायताम्
स्नायेताम्
स्नायन्ताम्
മധ്യമം
स्नायस्व
स्नायेथाम्
स्नायध्वम्
ഉത്തമം
स्नायै
स्नायावहै
स्नायामहै
 

ലങ് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अस्नायत
अस्नायेताम्
अस्नायन्त
മധ്യമം
अस्नायथाः
अस्नायेथाम्
अस्नायध्वम्
ഉത്തമം
अस्नाये
अस्नायावहि
अस्नायामहि
 

വിധിലിങ് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्नायेत
स्नायेयाताम्
स्नायेरन्
മധ്യമം
स्नायेथाः
स्नायेयाथाम्
स्नायेध्वम्
ഉത്തമം
स्नायेय
स्नायेवहि
स्नायेमहि
 

ആശീർലിങ് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
स्नायिषीष्ट / स्नेषीष्ट / स्नासीष्ट
स्नायिषीयास्ताम् / स्नेषीयास्ताम् / स्नासीयास्ताम्
स्नायिषीरन् / स्नेषीरन् / स्नासीरन्
മധ്യമം
स्नायिषीष्ठाः / स्नेषीष्ठाः / स्नासीष्ठाः
स्नायिषीयास्थाम् / स्नेषीयास्थाम् / स्नासीयास्थाम्
स्नायिषीढ्वम् / स्नायिषीध्वम् / स्नेषीढ्वम् / स्नासीध्वम्
ഉത്തമം
स्नायिषीय / स्नेषीय / स्नासीय
स्नायिषीवहि / स्नेषीवहि / स्नासीवहि
स्नायिषीमहि / स्नेषीमहि / स्नासीमहि
 

ലുങ് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अस्नायि
अस्नायिषाताम् / अस्नासाताम्
अस्नायिषत / अस्नासत
മധ്യമം
अस्नायिष्ठाः / अस्नास्थाः
अस्नायिषाथाम् / अस्नासाथाम्
अस्नायिढ्वम् / अस्नायिध्वम् / अस्नाध्वम्
ഉത്തമം
अस्नायिषि / अस्नासि
अस्नायिष्वहि / अस्नास्वहि
अस्नायिष्महि / अस्नास्महि
 

ലൃങ് ലകാര

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अस्नायिष्यत / अस्नास्यत
अस्नायिष्येताम् / अस्नास्येताम्
अस्नायिष्यन्त / अस्नास्यन्त
മധ്യമം
अस्नायिष्यथाः / अस्नास्यथाः
अस्नायिष्येथाम् / अस्नास्येथाम्
अस्नायिष्यध्वम् / अस्नास्यध्वम्
ഉത്തമം
अस्नायिष्ये / अस्नास्ये
अस्नायिष्यावहि / अस्नास्यावहि
अस्नायिष्यामहि / अस्नास्यामहि